Non soli sumus, tametsi pauci sumus, qui credimus patientem et amare Deum nostrum extremum nuntium ex Orione nobis mittere, quod est clavem libri septem sigillorum. Saepius preces ad Dominum nostrum misi pro auxilio et subsidio, quoties hostes et eius procuratores ita me invaserunt ut hoc ministerium impedire sentirem. Rogavi toties Ipsum ut plus mihi mitteret sapientiam ad scribendum articulos et ad novas inventiones, ut plures homines intelligerent et acciperent. Rogavi etiam Ipsum, ut me mitteret angelos in forma hominum, ut me adjuvet cum magna translationis copia, ut plura scriberem novos articulos temporis haberem. Multum adhuc momenti aspectus ad Horologium me nondum rettuli. Et fecit! Misit fratrem iuvenem in Atlanta, qui adiuvat ad probandas articulos Anglicos, et aliquos fratres ex India ad Trinidad et Tobago, qui mirifica mihi testimonia misit quomodo benedicti essent ab Orione studio et quomodo eorum vitas spirituales et praeparationem personalem mutaverunt cum scientibus quod Iesus in nubibus mox venturus est.
Gratias agere cupimus omnibus illis qui vocationem Spiritus Sancti senserunt et auxilium me miserunt et nuntiis adhortationibus. Ut credis, difficillimum est post nuntium hunc controversiam stare. Quaeso ne desinas ad me tuas cogitationes et quaestiones mittere. Scire debeo vere paucos ibi esse, qui propediem centum 144,000 efficiant, qui vocem Dei ab Orione intelligunt. Cognovi aliquos inceperunt nuntium communicare cum amicis et familia toto orbe terrarum, et rogo pro eis ne hostes gravius aggrediantur!
Spiritus prophetiae admonet nos;
Plures sunt casus in quibus homines, qui Christianismum contra infideles defenderunt, animas suas postea in errorum skepticismi amiserunt. Et ceperunt mephitim, et mortui sunt spiritualiter. Valida veritatis argumenta habebant, et extra multa testimonia, sed in Christo fidem non habebant. O milia millium christianorum profitentium qui numquam biblicam student! Sacrum verbum orando stude, ad animae tuae utilitatem. Cum audis verbum viventis praedicatoris, si habet nexum vivum cum Deo, invenies concordare spiritum et verbum. {RH 20 Aprilis 1897, par. 13}
Unusquisque tenetur sibi Verbum Dei studere et cognoscere si res ita se habent. Hoc loco, proh dolor, certiores estis vos nullam denominationem Adventistae publice suscepisse nuntium Orionis, et ex parte Conferentiarum Generalium, ne in studio quidem horologii Dei mecum vel aliis interesse. Quotquot norunt, Ecclesia Septimus-dies Adventist vetat suos sodales nuntium in pluribus Nationibus diffundere. Personaliter novi de Germania et Austria.
Incipiens a mense Aprili MMX, visitatus sum a pastore responsabili Motus Reformationis Adventis septimi diei, qui mihi plane ingenue dixit eorum Conferentia Generalis nuntium recusavisse et ne colloquio mecum quidem velle incipere. Potes existimare quomodo haec me segregat in sodalitate mea domestica. Spes mea ultima abiit ut studium Orionis accipiatur ab una e Templo Septimo-die Adventistarum constituto. Deliberationes Conferentiarum Generalium in quolibet dialogo claudendae sunt, sed contra christianos et biblicos. Nolo in hoc loco immorari; ostendens peccata populi Dei, inde a primo momento liquebat hunc nuntium controversiam fore. Nullus nuntius paenitentiae et increpationis fuit unquam vel acceptus. Investigare potes totam Bibliam a Moyse ad Iesum et multa exempla invenies in quibus nuntii vel nuntii Dei contempti sunt, silentium fecerunt, ac tandem a professo suo trucidantur. (Quaeso etiam in Appendice E.)
Historia sic repetit, fratres charissimi et amici! Spiritus prophetiae iterum iterumque de hoc facto loquitur;
Vetus et Novum Testamentum aureum Dei fibula conectitur. Notum fieri oportet cum Scripturis Veteris Testamenti. Incommutatio Dei manifesta est. cum suis dispensationibus ac praesentis studeat similitudine. Inspirante Spiritu Dei Salomon scripsit: Quod fuit, nunc est, et quod futurum est, iam factum est; et quod praeteritum est, Deus requirit. Deus in misericordia praeterita opera sua repetit. Memoriam rerum suarum in praeterito nobis dedit. Hoc diligenter studere oportet; Historia enim se repetit. Plures sumus quam illi quorum usus legitur in Veteri Testamento; pro erroribus eorum, et errorum eventuum, cronica ad utilitatem nostram pertinentia. Ad prohibendos vetitum loci signum periculi elevatum est, et admonendi sumus ne id quod fecerunt, ne gravior poena superveniat. Bene- dictiones anteactis generationibus Deo obedientibus, commemorantur, ut in fide et oboedientia circumspecte ambulemus. Iudicia contra malefactores designantur, ut timeamus et contremiemus coram Deo.
Tempus est bene scrutari Scripturas; In ipsis enim putatis vos habere vitam aeternam. Et dicit ei Jesus : Isti sunt qui testimonium dant de me. Ex opere Spiritus Sancti veritas defigitur in mente, et impressa in corde diligentis, Deum timens studiosum. Non solum tali labore beatus est; animae, quibus veritatem communicat, et pro quibus aliquando rationem redditurus est, etiam valde beatos sunt. Qui Deum consiliarium suum faciunt, messem pretiosissimam metent, sicut ex verbo eius aurea grana veritatis colligunt; Praeceptor enim coelestis iuxta eos est. Qui simpliciter ad hoc obtinet ministerium, competit ei benedictio, qui multos ad iustitiam vertit. {RH 20 Aprilis 1897, par. 14-15}
Quod anno 1897 ab Ellen G. White scriptum est. Alter anno post, anno 1898, haec scripsit;
In diebus Christi Israel principes et doctores non potuerunt resistere operi Satanae. Neglegebant modo modo quo resistere possent malis spiritibus. Verbo Dei scelestum Christus vicit. Principes Israel profitebantur se esse expositores verbi Dei, sed studuerunt tantum suas traditiones sustinere ac observationes ab homine factas tueri. Eorum interpretatione ita expresse sentiebant Deum nunquam dedisse. Mystica constructio indistincta id quod explicaverat. Disceptabant de minimis technicis ac veris maximis essentialibus fere negaverunt. Sic infidelitas iaciebatur. Expoliatum est verbum Dei, et operati sunt voluntatem suam maligni spiritus.
Historia repetit. Biblia aperta coram eis, eiusque doctrinam profitentes reverentiam, multi ex religiosis nostri temporis antistitibus fidem in ea tamquam verbum Dei destruunt. Dissectatione verbi satagunt, suaque super planissima dicta ponunt. In manibus eorum verbum Dei virtutem regenerans amittit. Et inde est quod infidelitas luxuriat, et moratur iniquitas. {DA 257.3-258.1}
Dies Septimus Adventus Reformationis Motus Pastoris mihi indicavit Conferentiam Generalem suum «decisum» esse post 1844 sigilla et ecclesias non repetere, ideoque studia mea nullum fundamentum habuisse. Interrogatus si orando Iosue 5 et VI studuissent, respondit se orando didicisse, sed non respondit quod me interrogaret, si intellexissent exemplar quod datur ab Iericho expugnata. Hinc supponamus numquam vere studuisse biblicae fundationis omnium horum studiorum repetitionis sigillorum ac ecclesiarum. Orandum est multum antequam bibliam aperiamus! Sed si tantum oramus et non aperimus Bibliam, non possumus exspectare Deum ut per ipsam lucem nobis donet.
In hoc articulo, Iericho exemplari uti volo ostendere signa et ecclesias quidem ab 1844. repetitas fuisse, Iucundum est quod Ellen G. White non multa de sigillis et tubis scripsit. Si eius scripta quaeras, invenies eam nunquam sigilla, ecclesias vel tubas interpretari, sed eas plerumque homiletice usitatas. Interpretationem multarum Apocalypsis nobis reliquit et saepe nobis dixit ut Danielem et Revelationem simul in profundum studeamus. Quis eius hac de re mandata secutus est?
Honeste obstupui quod septimus dies Adventist Motus Reformationis motus non recepit iterationem sigillorum et ecclesiarum, quia anni 1914 et 1936 (et alius annus, qui in futuro articulo demonstrabitur) directe ad maximus eventus historicos designabit. Sed hoc mihi maxime mirum fuit, quod in suis doctrinis, ipsi usus Ellen G. White, citat illam historiam iterare, praesertim historiam gentis Judaicae, quam in apostasia septimi-diei Adventisticae ecclesiae repetere vident. Probabiliter intellexerunt inde ab initio quod Orion ostendit Ecclesiam "magnam" Septimo-die Adventistam post 1914 et 1936 prosecutam esse, et nolunt accipere quia unam et unicam Dei Ecclesiam esse putant.
Nuper in decenniis varios libros et libellos de hoc argumento ediderunt. Una quam in originali forma Hispanica habeo, vocatur: "El Israel Antiguo y El Israel Moderno" - "Antiquus Israel et modernus Israel". Similitudines et differentias Israelis in temporibus biblicis et Israelem spiritualem formatum est ab Ecclesia Dei nostrorum dierum. Est plerumque compilatio sententiarum ex testimoniis Ellen G. White.
Sine transferendo totum libellum circiter 64 paginarum, tantum volumus ostendere notionem fundamentalem quem dies septimus Adventist Reformationis Motus appellatus est, quia pervestigandum est de eo quod Ellen G. White rectissime fuit in dicendo illam historiam iterare. Utriusque Israelis historiam sequamur in prophetiae dictis:
1. Ambo a Deo electi sunt.
Israel:
Dominus populum suum Israel vocavit et eos a mundo separavit, ut eis fidem sacram committeret. Depositores Legis suae fecit eos, et per eos disposuit scientiam sui apud homines conservare. Per quos lux coeli resplenduit in latibula terrae, et vox audita est omnibus populis, ut ab idololatria sua reverterentur ad serviendum Deo vivo et vero. Si Hebraei fide vera fuissent, potentia in mundo fuisset. Deus eorum defensio fuisset, et super omnes alias gentes exaltasset eos. per quos eius lux et veritas revelata fuisset, et sub eius sapiente et sancta regula in exemplum excellentiae gubernationis super quamlibet idololatriam exstitissent.
Non custodierunt foedus suum cum Deo. Secutae sunt idololatrae aliarum gentium ritum, et pro nomine creatoris sui laudem in terris ad contemptum gentilium tenuerunt. Sed propositum Dei est implendum. Cognitio voluntatis eius diffusa est in terra. {5T 454.2–455.1}
NUPER ISRAELIS:
In hac die vocavit Deus Ecclesiam Suam, sicut vocavit antiquissimum Israelem, ut staret sicut lux in terra. Per potentissimam veritatis acutam, primi, secundi et tertii angeli nuntios, ab ecclesiis et mundo separavit, ut in sacram sibi vicinitatem perduceret. Depositores Legis Suae fecit eos, et magnalia prophetiae hoc tempore, dedit illis. Sicut sancta oracula antiquo Israeli commissa, haec sunt sacra fiducia mundo communicanda. Tres angeli Apocalypsis 14 homines significant lucem nuntiorum Dei suscipientes et tamquam procuratores suos exeunt ad monendum per longitudinem et latitudinem terrae. {5T MMMCCCVII}
2. Ambo moram patiuntur.
ANTIQUA ET NUPER ISRAELIS:
Non fuit voluntas Dei ut Israel quadraginta annis vagaretur in deserto; eos directe ad terram Canaanem ducere cupiebat, et eas ibi sanctas et felices populos instituit. Sed propter incredulitatem non poterant introire. [HEB. 3:19.] Propter aversionem et apostasiam, in eremo perierunt, et alii sublati sunt ad terram promissionis ingrediendam. Similiter non fuit voluntas Dei, ut adventus Christi tamdiu differatur, et populus eius tot annos in hoc mundo peccati et doloris maneat. Sed infidelitas separavit eos a Deo. Cum abnuisset opus quod imperaverat facere, alii suscitati sunt ad nuntium praedicandum. Iesus in misericordia mundo moratur adventum suum, ut peccatores occasionem habeat audiendi admonitionem, et in eo perfugium inveniant, antequam effundatur ira Dei. {GC88 458.1}
3. Tum murmure.
ANTIQUA ET NUPER ISRAELIS:
Vidi multos, qui his ultimis diebus veritatem profitentur, mirum putare quod filii Israelis irent; ut post mira cum illis Dei commercia, sic essent ingrati, ut obliviscerentur quid sibi fecisset. Dixit angelus, "Pejus illis vos fecistis." {1T MMMCCCVII}
4. Ambo in Aegyptum redire volunt.
Israel:
Dixeruntque ad invicem : Faciamus ducem. et revertamur in Aegyptum. Num.
Cui noluerunt obedire patres nostri, sed repulerunt eum, et reversa est cor eorum in Aegyptum; (Actus Apostolorum 7: 39)
NUPER ISRAELIS:
Tristitia plenus sum, cum conditionem nostram cogito ut populus. Non clausit nobis Dominus coelum, sed noster a Deo seduxit cursus iugi aversionis. Superbia, avaritia et amor saeculi sine timore exsilii vel damnationis in corde vixerunt. Peccata magna et praesumptuosa habitaverunt in nobis. Et tamen communis opinio est florentem ecclesiam, et pacem et felicitatem spiritualem in omnibus finibus suis.
Ecclesia a sequendo Christum ducem suum reversa est et in Aegyptum constanter recedit. Pauci tamen expavescunt vel stupent propter defectum spiritualis virtutis. Dubitatio et Spiritus Dei incredulitas testimonia nostra ubique ecclesias relinquit. Satan sic vult. Ministri, qui se pro Christo praedicant, hoc volunt. Lecta sunt et ingrata testimonia. Deus locutus est tibi. Lumen claruit de verbo et de testimoniis, et utrumque despectum est et despectum. Ex quo patet in defectu puritatis et devotionis et fidei studiosis apud nos. {5T 217.1–2}
Sequitur et in libello 38 capitulis similibus cum superioribus comparandis scriptis Ellen G. White, ubi luculenter affirmavit modernum Israelem (ecclesiam septimi-diei Adventist) eadem menda fecisse ac veterem Israelem.
Dei consilium pro antiquo Israeli fuit ut Israelitas a iugo et servitute Aegypti liberaret eosque protinus in terram promissionis adduceret. Hoc genus biblicum est itineris nostri in caelum, inde ab anno MDCCCXLIV, sicut Ellen G. White nobis exposuit. Quam ob rem putavit se Iesus in suo die venturum esse, dum in ministerio suo diuturno. Eius declarationes diligenter lege quaeso de exspectatione velocissimi adventus Iesu in libro "Novissimi diei Eventus":
Ellen G. White Expectatur reditum Christi in die suo
Ostensum est mihi adesse coetui Conferentiae. Dixit angelus: "Quidam esca vermibus, quidam subditi de septem plagis ultimis, alii vivent et remanent in terra ad transferendum in adventu Iesu."--1T 131, 132 (a.1856). {LDE 36.3}
Quia tempus breve est, diligentia et industria duplici laborandum est. Liberi nostri numquam in collegium intrant.--3T 159 (.1872). {LDE 36.4}
Nunc non est sapien, non gravida libero. Tempus breve est, pericula novissimorum dierum super nos, et infantes multum ante hoc rapientur. 1876. {LDE 36.5}
In hac mundi aetate, sicut historiae historiae mox claudentur, et tempus tribulationis qualis numquam fuit inituri sumus, eo pauciora matrimonia contraxerunt melius omnibus viris ac mulieribus.--5T 366.1885). {LDE 37.1}
Veniet hora; non longe aberat, et aliqui ex nobis, qui nunc credunt, venturum esse super terram, et videbunt praedictionem veri- tatem, et audient vocem archangeli et tuba Dei, resonant de monte et plano et mari usque ad terminos orbis terrae.--RH July 31, 1888. {LDE 37.2}
Tempus probationis iustum est super nos, nam clamor tertii angeli iam coepit in revelatione iustitiae Christi, veniae Redemptoris.1892). {LDE 37.3}
Mirari debemus: quid prohibuerit haec praedicta Ellen G. White fieri? In 1880s et 90s, leges dominicae (caeruleae leges) toto orbe US disseminatae sunt. Shopping dominicus in multis civitatibus iam prohibitus erat et apparebat visiones Ellen G. White de hac re paratas ad implendum habuisse. Sed restitit quattuor ventis actu liberatus. Iam legimus quid esset;
Similiter non fuit voluntas Dei, ut adventus Christi tamdiu differatur, et populus eius tot annos in hoc mundo peccati et doloris maneat. Sed infidelitas separavit eos a Deo. Cum abnuisset opus quod imperaverat facere, alii suscitati sunt ad nuntium praedicandum. Iesus in misericordia mundo moratur adventum suum, ut peccatores occasionem habeat audiendi admonitionem, et in eo perfugium inveniant, antequam effundatur ira Dei. {GC88 458.1}
Haec scripsit anno 1888 infami Sessio Conferentiae Generalis lites in ecclesiam intulit. Duo pastores, Wagoner et Jones nuntium attulerunt huic Conferentiae Generali qui ecclesiam in duos circulos divisit. Erat nuntius "Iustitia per fidem". Sed quid negotii cum verbo? Omnes Christianae Ecclesiae in « Iustitiam per fidem » crediderunt inde ab Martino Luthero saeculo XVI. Problema erat dimidium nuntium hoc modo. Alterum dimidium raro memoratur; « ... et oboedientia in fide omnibus Christi praeceptorum et mandatorum ». Nuntius 1888 strictam oboedientiam comprehendit omnibus quae ex ore Dei et prophetarum eius procedunt; non ut salvemur, sed quia salvi facti sumus. Et hoc includit oboedientiam nuntiis quae Ellen G. White a Deo pro populo suo accepit: nuntium salutis et omnia eius testimonia. Ibique dubium fuit. Liberales iam ad dignitates in ecclesia ab illo tempore pervenerant, et nolebant secundae incommodae parti parere 1888 nuntius a Wagoner et Jones allatus. Haec epistula in carne eorum stimulus erat, ut nuntius evanesceret.
Cordis Dei Last Nuntius
Dominus in magna sua misericordia misit populo suo pretiosum nuntium per Seniores [EJ] Wagoner et Jones. Nuntius hic erat coram mundo altiorem Salvatorem, sacrificium pro totius mundi peccatis. Iustificationem per fidem in fidejussorem praesentavit; populum ad recipiendam Christi iustitiam invitavit; quod ad omnia Dei mandata manifestatur. {LDE 200.1}
Multi iam viderunt Iesum. Oculos in divinam personam, merita eius et immutabilem amorem erga familiam humanam habere debuerunt. Data est in manus eius omnis potestas, ut dona hominibus largiatur, inaestimabilis iustitiae suae donum agenti humano inopi largiens. Hoc est verbum, quod mandavit Deus dari mundo. tertius est nuntius angeli, qui voce magna proclamatur; et cum magna ex parte Spiritus eius effusione.--TM 91, 92 (1895). {LDE 200.2}
Iustitiae Christi praedicatio est ab extremo terrae ad extremum sonare, ad viam Domini praeparare. Haec est gloria Dei, quae claudit opus tertii Angeli.--6T 19 (1900). {LDE 200.3}
Ultimus nuntius misericordiae in mundo tradendus est revelatio Eius amoris indoles. Filii Dei sunt ut manifestent gloriam eius. In propria vita et moribus quid Dei gratia eis fecerit, detegant.--COL 415, 416 (1900). {LDE 200.4}
Quarti annuntiatio angeli, qui inluminat omnem terram in gloria sua.
Tempus tentationis iustum est super nos, quia iam coepit clamor tertii Angeli in revelatione iustitia Christipeccatum veniae Redemptoris. hoc est initium lucis angelicae, cujus gloria implevit omnem terram; Unicuique enim opus est, ad quem nuntius venit, ut Iesum elevet, ut eum mundo exhibeat, ut in typicis figuris, ut symbolis adumbratum, ut in revelationibus prophetarum manifestatur, sicut in lectionibus suis discipulis revelatur et in mirabilibus mirabilibus pro filiis hominum. Scrutamini Scripturas; sunt enim qui testimonium dant de eo. {RH 22 Novembris 1892, par. 7}
Nuntius autem MDCCCLXXXVIII a Conferentia Generali negatus est et propterea Iesus venire non potuit. Ellen G. White utitur exemplo antiqui Israelis iterum ad id quod factum est depingere;
Homines, qui gravi responsabilitate committunturs, sed qui nullum vivum cum Deo connexionem habent, sunt et eius Spiritum Sanctum faciunt inviti. sunt eodem spiritui indulgendo, quo Core, Dathan, et Abiram, et Judaeis in diebus Christi. Monitiones a Deo iterum atque iterum pro istis hominibus provenerunt, sed abiecerunt eos, et ausi sunt in eodem tenore. {TM 78.2}
Novissimorum dierum pericula nobis sunt. Satanas potestatem omnis mentis accipit, quod non est facile in potestate Spiritus Dei. Nonnulli excoluerunt odium contra homines quos Deus mandavit speciale nuntium ad mundum ferre. Hoc satanicum opus incohatum est apud Consectetur. Et videntes et ostensionem Spiritus Sancti testificantes quoniam de Deo esset sermo, magis odiebant eum, quoniam testimonium perhibebat de eis. Noluerunt humiliare corda sua ad pœnitentiam, et gloriam Deo tribuere, et judicium suum dare. Ibant spiritu suo repleti zelo, zelo et suspicionibus malignis, sicut Iudaei. Corda eorum aperuerunt inimico Dei et hominum. Hi tamen tenutae fidei fuerunt, et opus ad suam similitudinem, quoad fieri poterat, fingebant. . . . {TM 79.3}
"Historia repetit." Spiritus Prophetiae nos admonet etiam atque etiam ut ab antiquis temporibus eventibus cognoscamus, sed multi principes discere nolunt quia suis utilitatibus inserviunt. Ellen G. White comparat duces qui renuebant nuntium MDCCCLXXXVIII cum rebellione Core, Dathan et Abiram, quorum finis erat in manu Omnipotentis. Nunquid adhuc brevissima haec historia repetetur?
Quinque annis ante, Ellen G. White iam monebat propositum esse periturum;
Si Adventistae post magnam deceptionem anno MDCCCXLIV suam fidem tenuerunt et secuti sunt coniunctim in Dei providentia aperienda, nuntii tertii angeli suscipiendi. et in virtute Spiritus Sancti praedicantes mundo, vidissent salutem Dei, fortiter operaretur Dominus cum suis conatibus, consummaretur opus, et venturum esset Christus antequam populum suum in praemium reciperet. . . . Non ergo fuit voluntas Dei ut sic differretur adventus Christi. . . . {LDE 37.5}
Incredulitas, murmur, et rebellio per quadraginta annos exclusit Israelem antiquum de terra Canaan. Eadem peccata distulerunt introitum moderni Israelis in Canaanem caelestem. Nec in culpa promissiones Dei erant. incredulitas et mundus et consecratio et contentio inter professos Domini, qui custodierunt nos in hoc mundo peccati et doloris, tot annis..-- Ev 695, 696 (1883). {LDE 38.1}
Nunc scimus causas cur Israel modernus, septimus dies Adventist ecclesia, tempore Ellen G. White, Chananaeam (caelum) intrare neglexerit, eius destitutionem cum populo intelligimus. Vocata est a Deo ad serviendum nuntium ad praeparandam viam secundi adventus domini, sicut vocatus est Ioannes Baptista ad praeparandum viam primo adventui Christi. Moses, qui antiquum Israelem duxit, Chananaeam non modo sicut Ellen G. White intrare neglexit, quae septimam Adventus Ecclesiae Ecclesiam anno MDCCCLXXXVIII duxit. Coelum intrare non potuit secundum Dei consilium propter suam munditiam.
Annon sapiat nobis altius perscrutari quam proximus princeps antiqui Israelis tandem Chananaeam inire curavit? Post omnes parallelas inter antiquos et modernos Israel, quos Prophetiae Spiritus nobis ostendit, nonne valde probabile est illam etiam "historiam iterare"?
Quis fuit dux Israel, qui in ipso actu Canaanis introivit? Josue! Historia felicis ducis antiqui Israelis in libro qui ab eo nominatur scriptus est. Post XL annos in eremo errans, omnes fere eorum qui rebellionem contra Deum testati sunt, primo ad Chananam accessu mortui sunt. Solus Caleb et Iosue remanserunt. Moses manus in Iosue imposuit ac per Spiritum Dei eum successorem ac deinde ducem populi Dei confirmavit.
Haud multi diligenter legerunt prologum Ellenae G. Albae in ipsa visione prima, et quomodo connectat Josue et Caleb, et eorum relationem de Canaan ad coelestem visionem;
Sicut Deus mihi ostendit peregrinationes adventus populi in sanctam civitatem, et praemium remunerandum iis qui exspectant reditum Domini sui a nuptiis, fortasse officium meum est tibi brevem adumbrationem dare quae mihi Deus revelavit. Sancti carissimi multa tribulationes transeunt. Sed leves tribulationes, quae ad momentum sunt, praestabunt nobis superabundantem et aeternae gloriae pondus, non contemplantes quae videntur; quae enim videntur, temporalia sunt, quae autem non videntur, aeterna sunt. Referre conatus sum bonam famam et paucas uvas de celesti Canaane, pro quibus multi me lapidarent, sicut congregacio Caleb et Iosue pro audicione precepit lapidem. Num. Vobis autem dico, fratres mei et sorores in Domino, terra bona est, et bene valemus ascendere et possidere. {EW 13.3}
Perspicuum est quod in re ipsa cum Iosue in vera Chananaea vic- tione perspecta habere debemus. Ellen G. White etiam nos consuluit id facere;
tecum ero: non dimittam te nec derelinquam te. Joshua 1:5.
Diligenter experimenta Israelis in peregrinatione ad Chananam perscrutanda. . . . In disciplina cor et mentem servare debemus, reficiens memoriam lectionibus, quas Dominus antiquitus docuit. Tunc nobis, sicut ipse voluit, in eis debet, verbi sui doctrinam semper esse iucundam et gravem.
Egressus itaque Iosue mane ante captivitatem Iericho, apparuit ante eum vir bellator paratus ad proelium. Dixitque Iosue: “ Tu pro nobis es, an pro adversariis nostris? Qui respondit: “ Dux militiae Domini nunc veni ”. Si aperti fuissent oculi Iosue sicut oculi servi Elisei in Dothan, et posset sustinere visum, vidisset angelos Domini castrametari circa filios Israel; venerat enim exercitus coelestis pugnare pro populo Dei, et erat ibi capitaneus exercitus Domini ad mandatum. Cum ceciderint Iericho, nulla moenibus civitatis humana manus tetigerat, angeli enim Domini munitiones everterunt, et in hostium munitionem ingressi sunt. Non Israel, sed dux exercitus Domini, qui comprehendit Iericho. Sed Israel in sua parte erat ut fidem suam in Capitaneo salutis ostenderet.
Proeliis cottidie pugnanda sunt. Militia magna est per omnem animam, inter principem tenebrarum et principem vitae. . . . Procuratores Dei vosmetipsos ei tradite, ut pro vobis cooperante disponat et dirigat et pugnet. Princeps vitae in capite operis sui. Tecum in cotidiano certamine tecum ipse est, ut sis in principio verus; passio militans pro dominio per gratiam Christi domet; ut tu plusquam victor per eum qui nos dilexit. Jesus fuit in terra. Virtutem omnis tentationis novit. Scit modo quomodo omni necessitate occurrat, et quomodo te per omnem periculi semitam ducat. Cur non illi credas? {C 117.1-4}
Nunc totam fabulam de expugnatione Iericho, spiritu prophetiae narratam, cum Bibliis penitus consentientem legamus. Primum discimus Iosue "hominem admodum specialem" convenisse;
Ut Iosue ab exercitibus Israel recedens, ad meditandum et orandum pro speciali Dei presentia, ut adesset, vidit virum excelsiorem staturam, indutum bellicosis vestibus, stricto gladio in manu sua. Quem Iosue unum ex agminibus Israelis non agnovit, nec tamen speciem hostis habuit. zelo suo eum alloquitur, et dixit, Tu pro nobis es, an pro adversariis nostris? Et dixit, Non; Ego autem sum princeps exercitus Domini, et nunc venio. Cecidit Josue pronus in terram, et adorans ait : Quid dominus meus loquitur ad servum suum ? et dixit princeps exercitus Domini ad Iosue solve calceamentum de pede tuo; locus enim, in quo stas, sanctus est. Fecitque Iosue ita.
Hic communis angelus fuit. Dominus Jesus Christus erat, qui Hebraeos per solitudinem deduxerat in columna ignis per noctem, et columna nubis interdiu. Factus est locus ejus praesente sacer, quare Iosue calceos exuere jussus est. {1SP 347.3-348.1}
Angelus erat Iesus, et iussus est Iosue calceos exuere. Quidnam hoc sibi vult? Sequitur textus:
rubus combustus visus Mosi etiam Divinae praesentiae indicium; Et cum appropinquasset ad videndum mirabilem visionem, eadem vox, quae hic loquitur ad Iosue, dixit ad Moysen: Ne appropies huc. solve calceamentum de pedibus tuis; locus enim, in quo stas, terra sancta est.
Gloriam Dei sanctificavit; Et propter hoc, Sacerdotes numquam introierunt locum a Deo praesente sanctificatum cum calceamentis super pedes suos. Particulae pulveris calceis haererent, quae violarent sanctum; Sacerdotes ergo requirebantur calceamenti in atrio relinquere, antequam sanctuarium ingrediatur. In atrio juxta ostium tabernaculi stabant labrum æneum, in quo sacerdotes laverunt manus suas et pedes, antequam intrarent tabernaculum, ut omnis immunditia tolleretur, ne moriantur. Omnes, qui in sanctuario erant, a Deo requirebantur ut speciales praepararent ante introitum ubi revelata est Dei gloria. {1SP 348.2-3}
Moyses et Iosue soli sunt personae in Bibliis quae calceamenti tollere iussi sunt, quia symbolice intrabant in sanctuarium caeleste, ubi erat praesentia Iesu Christi. Nota quaeso calceos in atrio relictos! Quid est hoc, quod Iesus nuntiaturus erat Iosue symbolice fieret in sancto.
Ad quod non minus quam Christus, ut ad mentem Iosue referatur, exaltatus, inquit, solve calceamentum de pede tuo. Praecepit ergo Dominus Iosue quod cursum persequendi caperet Iericho. Omnes viri bellatores expediti ad circumirent civitatem semel per diem sex diebus, et septimo die circuibunt Iericho septies. {1SP 348.4}
Ipse Iesus exponit ad Iosue quomodo Iericho vincendus est. Iericho parietes significat, qui nos a civitate caelesti, idest nova Ierusalem, separant. Si hic paries peccati caderet, liberum ad coelum introitum haberemus. Hoc fiet in secundo adventu Iesu. Antea tamen Iesus exposuit Iosue quomodo Iericho circumdari debet, et hoc maximi momenti est nobis hodie.
vocavitque Iosue filius Nun sacerdotes et dixit ad eos Tollite arcam fœderis, et septem sacerdotes portent septem tubas arietum ante arcam Domini. Et dixit ad populum : Transi, et circumda civitatem : et qui armatus est, præcedet arcam Domini. Cum ergo dixisset Iosue ad populum, praecesserant septem sacerdotes, portantes septem tubas arietum coram Domino, clangunt tubis; et sequebatur eos arca testamenti Domini. Armati autem praecedebant sacerdotes, qui clangebant buccinis, et novissimum agmen descendebant post arcam, et sacerdotes clangentes bucinis praeibant. Praecepitque Iosue populo, dicens: Non clamabitis, nec accipietis vocem vestram, nec erit ullus sermo ex ore vestro, donec veniat dies, quem clamabitis; tunc clamabitis. Circuivit ergo arca Domini civitatem semel per diem; et venerunt in castra et in castris manserunt. {1SP 349.1}
Ellen G. White has vias conectit circa Iericho, tubarum clangor, et in portationis arcae Foederis nobiscum directe sicut in septimo die Adventistae in « Testimoniis Ministris et Evangelicis Operariis »:
Omni modo statuit satanas, ne quid inter nos ueniat populus ad arguendum et increpandum nos, et hortetur nos ut errores nostros dimittatis. Sed est populus qui portabit arcam Dei. Ex nobis exibit aliquis, qui non portabit amplius arcam. Sed hi non possunt muros facere, ut veritatem impediant; ascendet enim et sursum usque ad finem. In praeteritum Deus homines suscitavit, et adhuc homines opportunitatis exspectans, imperata facere parat, qui per angustias intrabunt, quae nonnisi moenibus liniuntur. Cum Deus Spiritum suum ponit hominibus, operabuntur. Verbum Domini annuntiabunt; levabunt quasi tuba vocem suam. Veritas non minuetur nec vim suam amittet in manibus. Iniquitates suas annuntiabunt populo, et peccata eorum domui Jacob. {TM 411.1}
Sequitur historia conquestus Iericho;
Perfecto ordine militia Hebraea profectus est. Primum delectum armatorum agmen, bellicoso habitu indutum, non iam armis exer- citum, sed ad credendum solum et obsequendum iis quae data sunt. Sequuntur septem sacerdotes cum tubis. Et venit arca Dei, refulgens auro, corona gloriae super eam volitans, portata a sacerdotibus, in veste opulenta et peculiari, pro suo sacro munere. Multitudo exercitus Israel sequebatur ordinem, et singulae tribus sub vexillo suo. Et circumdederunt civitatem arca Dei. Nullus auditus est sonitus nisi vestigium fortitudinis illius fortitudinis, et vox solemnis tubarum per colles, et resonans per civitatem Iericho. Admiratione ac perturbatione animi omnes motus speculatores urbis illius, et principes denunciant. Quaenam haec ostentatio sit, nescire possunt. Nonnulli hanc urbis opinionem sic sumptam irrident, alii tremunt, videntes Arcae splendorem, et solemnem ac gravem Sacerdotum aspectum, et Israelis exercitum sequentes, cum Josue ad caput eorum. Meminit ante eos mare Rubrum quadraginta annis divisum esse, et transitum illis per Iordanem fluvium praeparatum esse. Nimis territi sunt ad ludendum. Stricti sunt ad custodiendas portas civitatis clausas, et fortes ad custodiendum singulas portas. Diebus sex dierum compleverunt castra Israel per circuitum urbis. Et circumdederunt die septimo Iericho septies; Jussus est populus more solito tacere. Sola vox tubarum audita est. Et cum tubicines plus solito sonarent, tunc omnes voce magna clamarent; Deus enim dedit eis civitatem. Et factum est in die septimo, et surrexissent quasi aurora diei, et circuierunt civitatem similiter septies. eo die septies circumdederunt civitatem. Cumque septimo circuitu clangerent bucinis sacerdotes, dixit Iosue ad populum: “ Vociferamini! Dominus enim dedit vobis civitatem. Itaque populus clamabat, cum sacerdotes clangebant. Et factum est, cum audiret populus vocem bucinae, et clamavit populus magno clamore, et cecidit murus funditus, et ascenderunt singuli in civitatem, unusquisque contra se et ceperunt civitatem.
Deus ostendere voluit Israelitis victoriam Chananaeam non esse illis attribuendam. Princeps exercitus Domini vicit Jericho. Ipse et angeli eius in victoria fuerunt. Christus exercitui Cœlorum præcepit ut muros Iericho destruerent, & Iosue & exercitui Israel aditum præpararent. In hoc mirabili miraculo Deus, non solum fidem populi sui in potestate sua inimicos subigendos corroboravit, sed pristinam incredulitatem redarguit.
Iericho polluit exercitus Israel et Deum caeli. Videntesque castra Israel per civitatem semel per diem, consternatique sunt; sed munitiones firmas et muros altos intuebantur nulloque impetu se resisti posse confidebant. Sed ubi firmi subito moenibus nutaverunt, attonito fragore ac velut maximo tonitrui fragore exanimati metu nec resisti potuerunt. {1SP 349.2-351.2}
Nunc quod didicimus recapitulamus;
Iesus se Iosue gladio veluti militiae caelestis praefecto exhibet ac primum Iosue narrat calceos exuere;
Cum ergo esset Iosue ab Iericho, levavit oculos suos, et vidit: et ecce vir stabat contra eum. ense stricto in manuad quem perrexit Iosue et dixit ei tu es nobis an contra hostes nostros Et dixit, Non; ego autem sum princeps exercitus Domini et nunc veni. Cecidit Josue pronus in terram, et adorans ait : Quid dominus meus loquitur ad servum suum ? Et dixit princeps exercitus Domini ad Iosue: “ Solve calceamentum de pede tuo; locus enim, in quo stas, sanctus est. Fecitque Josue ita. Joshua 5:13-15;
Ad quod intelligendum tempus eschatologicum hoc demonstrat, omnia aenigmatica quae hic traduntur, examinare debemus. Ipsum Iesum intelligimus, qui cum Iosue loquitur, sed singularissimum in historiae cursu tempus designat. Antequam hoc scaena fieret, Israelitae Iordanem transissent (Jos. 5, 1), noviter circumcisi sunt (Joshua 5:3-8), paraverunt Pascha, et mutaverunt cibaria de man in frumentum et fructus terrae Chanaan. Haec omnia symbola sunt ad acceptionem sacrificii Iesu Christi, mortem in cruce pro nobis. In textu non dicit quot dies transierint post Israelitas Pascha celebratum usque ad Iosue videntem Iesum stantem coram Iericho cum gladio in manu, sed colligitur quousque Paschae genus, quod significat Iesu mortem et resurrectionem. XL dies antequam Iesus ibat in caelum. Cum Iesus in caelum venit, primum ministerium suum inchoavit in sanctuario caelesti anno Domini millesimo ducentesimo XXXI, et omnes Adventistae sciant hoc in sancto caelesti sanctuario esse. Hoc primum eius fuit sacerdotale ministerium.
Cum Iosue iussit calceos exuere, Iesus nobis prorsus communicabat ubi sumus in historia christiana. Sacerdotes oportuit detrahere calceos cum introierunt in sanctum locum, relictis calceis in atrio sicut ante vidimus. Id solum significare potest, quod Iesus dicturus est ex illo tempore incipiet, cum Iesus anno in Sanctum introivit 31. Hoc momentum est quod uno versu explicatur ab Apostolo Paulo in epistula ad Hebraeos;
neque per sanguinem hircorum et vitulorum, sed per proprium sanguinem introivit semel in sanctaobtenta nobis redemptione aeterna. (Hebrews 9:12);
Et quid dicit Iosue et nobis nunc? Quid nobis fecit Iericho devincere, et in caelum Canaanem introire?
Dixitque Dominus ad Josue : Ecce dedi in manu tua Jericho, et regem ejus, ac viros fortes. Circumdate civitatem, omnes viri bellatores, circuite semel civitatem. Sic facies sex diebus. et septem sacerdotes portabunt ante arcam septem tubas arietum arietum et die septimo circumdabitis civitatem septies. Sacerdotes tubis canent. Cumque increpueris tubis in tuba, et audieris clangorem buccinæ, jubilabit omnis populus. et murus civitatis corruet pronus, et ascendet unus quisque coram eo. (Joshua 6:2-5)
Iesus hic totam historiam populi sui describit, ex quo anno 31 usque ad veram caeli vic- tionem in sanctuarium caelestem introivit. sex primis diebus sex itinera sunt et septimo die itinera septem. Hoc est fundamentum ad omnem intellectum repetitionis sigillorum, ecclesiarum, et etiam tubarum, ut in futuro articulo videbimus. In interpretatione classica Adventistae, ad finem sexti diei tantum pervenimus!
Cum doctrinam sancti novimus, hodie intellegimus Iesum egressum de Sancto Loco in Sanctuarium anno MDCCCXLIV. Secundum officium suum ac ministerium coepit in loco Sanctissimo: emundatio sanctuarii caelestis. Hic est ultimus dies historiae terrenae; dies inquisitionis in caelo; septenarius numerus in expugnatione Iericho. Iesus circuit iterandum in Iericho explicat illo die; et die septimo circumdabitis civitatem septies.
Quaeso permanere legere pars II of Historia Repetat ob accuratam comparationem inter interpretationes classicas et modernas sigillorum in luce Iericho et recentiori septem ecclesiarum interpretatione et quare Orion nuntius non est "astrologia"...
